Etmenin genel özellikleri :
Rhizopus stolonifer (Ehrenb.:Fr.) Vuill. (syn.: Rhizopus nigricans Ehrenb.) fungal çürüklük etmeni olup, aşırı nemli ortamlarda her yerde görülebilir. Mevcut olduğu ortamlarda bir çok ürüne, özelikle depolama koşullarında zarar verebilir. Özellikle ürünlerde zararlanma ya da böcek zararı varsa ve toprak sıcaklıkları 30-40° C' ye ulaşınca hastalık daha fazla ortaya çıkabilir. Hastalık etmeni dah serin olan 14-16° C gibi sıcaklıklarda da görülür. Hastalık iki farklı tipi yaygın olarak görülmektedir, bunlar; Rhizopus arrhizos ve Rhizopus stolonifer' dir.
Fungusun Rhizoid diye adlandırılan bir yapısı hastalığın her iki formunda da görülür. Rhizoid kök görünümünü ve fonksiyonuna benzeyen bir yapıdır, ama iletim dokularına sahip değildir. Bazı fungus ve algler tarafından su, besin ve gıdalarını almak için kulanılmaktadır. Her iki fungal etmen arasındaki farklılık Rhizopus stolonifer çok iyi gelişmiş bir rhiziod oluştururken diğerinde bu organ daha az gelişmiştir. Her iki fungal etmen de sporongia olarak adlandırılan (spor üretme organı) oluştururlar ve bunlar dairemsi olup, başlangıçta beyazken daha sonra koyu bir renk almaktadırlar ve binlerce gri kahverengi sporlar üretmektedirler. Her iki etmen de zayıf bir parazittir, ürünler iyi gelişmediğinde, zarar gördüğünde ya da aşırı nem ortamda bulunuyorsa hastalık yapabilirler.
Belirtileri:
Hastalık etmeni çileklerde çok yaygın ve depo ve taşımasırısında ortaya çıkabilen tahripkar bir hastalık etmenidir. Hastalık etmeninin belirtilieri çok karekteristiktir ve diğer meyve çürüklük temenleri tarafından oluşan hastalık belirtileri ile karıştırmak zordur. İnfektelenen meyvelerin renkleri ilk önce değişmeden kalır. Daha sonra ise meyve rengi açık kahverengiye dönmektedir. Meyveler yumuşak ve sulumsu olur ve zamanla meyvenin genellinde akıntı olacak şekilde bir akıntı meydana gelir. Çürümüş meyveler ve özellikle paketlenmiş meyveler üzerinde siyah spor üreten yapıları içeren pamuksu bir tabaka oluşur. fungal etmen sadece yaralanmış ve hasrlanmış bitkileri infete etmektedir.
Mücadelesi:
Kültürel Mücadele:
1. Hastalıktan ari ve sertifikalı yumruların kullanımı.
2. Bitkileri dikaktli sulamalı ve aşırı su ve nem oluşumundan kaçınılmalı.
3. Böcek zararlanmalırını engellemek için böcek zararlarına karşı etkin bir mücadele uygulanmalı.
4. Depolama koşullarının iyileştirilmesi.
Kimyasal Mücadele:
Genelde diğer hastalık etmenleri ile yapılan mücadele yeterlidirç.
