Etmenin
genel özellikleri :
Erwinia tracheiphila (E.F.Sm.) Holland
bakteriyel bir hastalık etmeni olup, konukçuları
yabani ve kültür kabakgil (cucurbit) bitkileridir, bunlardan en hassasları
sırasıyla, kavun, kabak ve balkabağıdır. Karpuz ise bu bakteriyel hastalığa
karşı aşırı derecede dayanıklıdır. Bu bitkilerden başka kabakgil olmayan
mısır gibi bitkilerde bakterinin bulunduğu bildirilmekte, fakat bu konukçu
hiç bir şekilde solgunluk belirtisi göstermemektedir. Hastalık etmeninin
merkez ve kuzey Avrupa bölgelerinde de bulunduğu bildirilmektedir. Hastalık
etmeninin yayılmasında ve kış gibi olumsuz koşulları geçirmesinde kınkanatlı
(Coleoptera; Acalymma vittata ve Diabrotica undecimpunctata)
böcekler önemli rol oynar. Olumsuz koşulları kabakgil olmayan bir çok
yabani bitkide de (Solidago nemoralis Ait., S. altissima
L. ve Sorghum halepense L.) geçirebilir. İlkbaharda bitkiler
üzerinde beslenen böcekler bakteriyel patojeni bünyesine almakta ve
daha sonra sağlıklı bitkilere taşımaktadır. Böcekler hastalık etmenini
taşımakla kalmamakta, yapraklar üzerinde beslenirken açmış olduğu yaralardan
da bakterinin bitkiye girmesinde yardımcı olmaktadır. Bitkiye giren
bakteriyel etmen bitkinin iletim (ksilem) demetlerine geçer, orada çoğalır
ve buradan tüm bitkiye yayılır. Bakteri iletim demetlerinde çoğalırkende,
bitkinin su taşıyan sistemlerini etkilemekte ve bundan dolayıda bitkide
solgunluk meydana gelir. Bitkilerde infeksiyon ise sadece bitki üzerinde
ince bir su katmanı olduğu zaman gerçekleşir. Solgunluklar infeksiyondan
6-7 gün sonra görülmeye başlar ve 1 ya da 2 ay içerisinde kuruyarak
tüm bitkiler ölür.
Belirtileri:
Bakteriyel solgunluk ilk önce yeşil aksam üzerinde bir ya da bir
kaç yaprağın solması veya düşmesi olarak görülür, bunu tüm yaprakların
solması takip eder ve daha sonra bitkinin kalanı solar, ölür ve kurur.
Daha az duyarlı ve uygun olmayan çevre koşullarında hastalık belirtileri
yavaş ilerler. Bu durumda hızlı solgunluk yerine, bitkiler yavaş gelişme
veyahutta aşırı çiçeklenme ve dallanma sergileyebilir. Bakteriyel solgunluk
için en iyi teşhiş testi, özellikle hıyar ve bazı kabaklar için, şüpheli
ve infektelenmiş gödelerin incelenmesidir. Bu işlemi yapmak için gövdeyi
kesin ve kesik yüzey üzerinde beyaz bakteriyel akıntı (ooze) görülünceye
kadar iki parmak arasında sıkın. Daha sonra bir parmak ya da bıcak uçu
ile bu akıntıya dokunun ve yavaşca uzaklaştırın. İnce bir iplikcik bir
kaç cm uzuyorsa, bitkinin infekte olduğuna karar verilir. Bakteriyel
etmen aynı zamanda kabak bitkilerinde depo hastalığına da neden olur.
Meyveler çok az ya da hiç bir yüzeysel belirti göstermeksizin çürümektedir.
Daha sonra diğer saprofitlerinde meyveleri hastalandırmasına ve çürümesine
neden olur.
Hıyar Resimleri:
Kabak Resimleri:
Kavun Resimleri:
Mücadelesi:
Kültürel Mücadele:
1.
Hastalıklı bitkilerin imha edilmesi ya da uzaklaştırlması.
2. Ürün
rotasyonu yapılmalı.
3. Dayanıklı
bitkiler tercih edilmeli.
4. Vektör böcekler ile mücadele edilmeli
Kimyasal
Mücadele:
Bakırılı
ilaçlar bakteriyel etmenin diğer bitkilere yayılmasını engellemek için
tavsiye edilir.