|
Tarım
İlaçlarının (Pestisitlerin ) Toksisitesi
Kullanılan tüm tarım ilaçları, kontrol altına alınması veya yok edilmesi
düşünülen hastalık etmenlerine veya yabancı otlara karşı karşı etki
edecek şekilde biyolojik olarak aktif ya da toksik olmalıdır. Pestisidler
toksik olduğundan, aynı zamanda insanlara ve hayvanlara da zararlıdır.
Pestisidleri kullananların ya da devamlı temas halinde olan insanların
kullandıkları ilaçın nisbi toksisitesini ve sağlığa olan etkilerinin
bilmek oldukça önemlidir. Toksisite peptisitin neden olduğu zararın
derecesini belirlemek için kullanılan bir terimdir. Özel peptisidlerin
toksisitesi, farklı dozlardaki aktif madde ve formule edilmiş ürünlerin
test hayvanlarına verilmesi ile belirlenir. Diğer taraftan, zarar ya
da risk belli koşullara bağlı olarak artar ya da azalabilir. Zarar kullanılan
peptisidin toksisitesine ve maruz kalma süresine bağlıdır. Spesifik
olarak formule edilmiş ürünlerin (peptisidler) toksisitesi üzerindeçok
az ya da hiç bir kontrol önlemine sahip olmadığımız durumlarda, kullanıcı
peptisidlerle mümkün olduğunca daha az temas ederek ya da koruyucu giysiler
ve ekipmanlar kullanarak riski azaltabilir ya da elemine edebilir. Her
çeşit peptisit aşırı miktarda absorbe edildiğinde zehirli ya da toksik
olabilir, sonuçta insan ya da hayvanlar bunlardan zarar görebilir. Peptisidlerin
aynı zamanda deri ya da göze zararlı etkileri (lokal etki) olabilir
ve hatta allerjik reaksiyonları başlatabilir.
Akut
toksite ve akut etkiler
Peptisitin akut toksisitesi
tek bir uygulama sonucunda ve genellikle kısa bir süre içerisinde kimyasalların
insan ya da hayvanlar üzerinde meydana gelen etkiyi ifade etmek için
kullanılır. Akut toksisiteyi belirlemek için en az üç metot kullanılabilir.
- Dermal toksisite
kimyasalı deriye maruz bırakarak,
- Solunum toksisitesi
kimyasalın buharını test hayvanlarına solutarak,
- Oral (ağız) toksisitesi
test hayvanlarını kimyasal ile besleyerek belirlenir.
Başa
Dön
Tek bir doz uygulaması
ile ortaya çıkan zarar, akut etki olarak ifade edilir. Ayrıca kimyasalın
göz ve deriyi tahrip edici etkisi laboratuvar koşulları altında kontrol
edilir. Akut toksite, çoğunlukla LD50 (lethal doz 50) ya da LC50
(lethal konsntrasyon) olarak gösterilir. Bu kontrollü koşullar altında
test hayvan populasyonlarının en az % 50' sini öldürmek için gerek duyulan
toksik maddenin miktarı ya da konsantrasyonudur. Peptisidlerin LD50
değeri test hayvanlarının her kilogram ağırlındaki peptisitin miligram
(mg/kg) ya da milyonda biri (ppm) olarak verilir. Peptisitlerin LC50
değeri peptisitin hava ya da su içerisindeki mg miktarı olarak verilir
(PPM). LD50 ve LC50 değerleri aynı aktif maddeli farklı formulasyonlar
da olduğu gibi farklı aktif maddelerin toksitesini kıyaslamak için de
faydalıdır. Eğer bir kimyasalın LD50 değeri düşük olduğunda, test populasyonunun
%50 sini öldürmek için daha az kimyasala ve zamana gereksinim duyar
ve bundan dolayıda kimyasalın akut toksisitesi çok daha fazladır. Yüksek
LD50 değeri ise ürünün etiketindeki miktarlar uygulandığında, en az
akut toksiteye sahiptir denilebilir. Akut toksitide bir peptisitin toksite
katogorisini belirlemek ve ürün için uygun bir uyarı işareti şeçmek
için temel bir kaidedir. Bu petisidler oral, dermal ya da solunum toksitelerine
göre "yüksek toksiteli" olark sınıflandırılır, etiket
üzerinde uyarıcı yazılar (TEHLİKELİ ve ZEHİRLİ) ya da
tehlikelidir simgeleri (KURU KAFA ya da Tehlikelidir işareti)
kullanmalıdır. Bu grup peptisid ürünlerinde akut oral LD50 değeri iz
miktardan 50 mg/kg kadar olan miktarlarda değişmektedir. Böyle bir tarım
ilaçının birkaç damlası oral (ağız) olarak alındığında 65 kg ağırlığındaki
insanı öldürebilir. Bazı peptisidler herhangi bir uyarı yazısına ya
da işaretine sahip olmayabilir. Böyle ilaçların akut toksitilerinden
ziyade deri ve göze etkileri çok daha şiddetli olmaktadır.
Orta
derecede toksik olan peptisidler etiketleri üzerinde "TEHLİKELİDİR"
gibi uyarı yazılarına sahip olmalıdır. Aku oral değerleri 50 ie 500
mg/kg' dır. Böyle bir tarım ilaçının bir çay kaşığı (yaklaşık 30 g)
oral (ağız) olarak alındığında 65 kg ağırlığındaki insanı öldürebilir.
Düşük ya da nispi olarak toksik olmayan peptisid ürünleri de etiketleri
üzerinde en azından "DİKKAT" gibi uyarıcı yazı ya da
işaretleri içermelidir. Akut LD50 değeri oral yoldan en azından 500
mg/kg olmalıdır.
Başa
Dön
Kronik
Toksite ve Etkileri
Peptisitlerin kronik toksitesi test hayvanlarının uzun süre aktif
maddelere maruz bırakılması ile belirlenir Zamanın belirli peryodlarında
tekrar tekrar kullanılan küçük dozlardan ortaya çıkan her türlü zarar
kronik etki olarak ifade edilir. Belirli peptisidlere maruz kalma sonucu
ortaya çıkan bazı şüpheli kronik etkiler doğum anormallikleri; fetal
toksisitete; tümör oluşumu; genetik değişiklikler; hematolojik ve nörololojik
bozukluklar şeklinde görülebilir. Sonuç olarak bir çok peptisid kronik
toksiteyi gösteren etiketleri bulundurmalıdır. Peptisidlerin kronik
toksitesini akut etkilere göre belirlemek oldukça zordur ve belkide
çok uzun süre sonra etkileri ortaya çıkabilir (hatta doğacak olan çoçuklarınızda
bile).
Peptisit
Zehirlenmelerinin Belirtileri (Simptomları)
Peptisidlerin belirtileri
hafif deri yanmalarından, koma ya da ölümlere kadar değişebilir. Peptisidleri
uygulayan ya da bulunduranların en sık görülen zehirlenme belirtileri
ve bulgularından haberdar olmaları gerekir. Peptisit zehirlenmelerinin
simptomları ya da etkileri geniş şekilde lokal ya da sistemik olarak
tanımlanabilir.
Lokal
etkiler; genellikle peptisilere temas sonucunda ortaya çıkar.
Peptisidlere maruz kalma sonucunda ortaya çıkan lokal etki ya peptisidin
(aktif ya da dolgu maddesi) yakıcı etkisi ya da maruz kalan kişinin
allerjik yapıda olması sonucunda görülür. Derinin yanması ya da bir
şekilde zarar görmesi en fazla bildirilen peptisid uygulaması ile
ilişkili olan lokal etkilerdir. Deride ortaya çıkan belirtiler deri
kızarmasından kabarçıklara kadar değişmektedir.Bazı insanların da
peptisidlere karşı allerjisi olabilir, allerjik reaksiyon belirtileri
deri ve gözlerin kızarması ya da yanmasından solunum rahatsızlıklarına
(kontak dermatit, allerjik konjoctivit.astım vb.) kadar değişebilir.
Sistemik etkiler güncel etkilerden tamamen farklıdır.
Başa
Dön
Sistemik
etkiler; Peptisidler genellikle temas sonucu absorbe edildikleri
yerlerden ilerlemekte ve tüm vucuda yayılmaktadır. Sistemik etkiler
genellikle mide bulantısı, kusma, aşırı yorgunluk, başağrısı, ve bağırsak
rahatsızlıkları şeklinde görülür.
Kimyasalların farklı
sınıfları ya da grubları değişik tipte belirtilere neden olmaktadır.
İnsanlarında aynı kimyasala karşı tepkiler farklı olabilir. Bazı insanlarda
diğer insanlardan ciddi simptomlara neden olan dozlarda bile hiçbir
reyaksiyon gözlenmeyebilir. Peptisid zehirlenmeleri için her zaman
uyanık olun. Zehirlenmenin erken teşhisi ve erken müdahalesi bir yaşam
kurtarabilir. Bütün bunlara rağmen, bazı hastalık belirtilerinin
peptisitlere maruz kalma sonucunda olmayacağını da aklınızda bulunsun.
Bazı hastalıklarda zehirlenme belirtilerine benzer tablo ortaya çıkabilir
(astım,grip,gastroenterit). Bazı insanlar peptisidleri uyguladıklarında
ya da bu maddeleri ev veya iş yerlerinde kullandıklarında allerjik tepkiylede
karşılaşabilir. Hastalık belirtileri pestisid ile tamastan hemen sonra
ortaya çıktığında hemen tıbbi önlemleri başvurun. Böyle durumlarda etiketi
ya da ilaç kabını da yanınıza alın, fakat hasta ile aynı yere koymayın.
Doktor bu zehirlenmeyi yapan maddenin ne olduğunu bilmek isteyecek ve
etiket üzerinde ilacın antidodu bulunduğundan hemen müdahale şansı olacaktır.
Zehirlenmelere karşı ilk yardım, hızlı ve uygun bir hareket peptisid
zehirlenmesine maruz kalan kişinin ciddi şekilde zarar görmesini engellemek
için önemli olabilir. Böyle bir durumda kişi gerçekten yaşam ile ölüm
arasında olabilir. Bazen ilk yardımı verecek kişiye ve deneyimine çok
büyük bir ihtiyaç duyulabilir. Kimyasalın etiketi zehirlenmeyi engellemek
için elde bulunması gereken ilk bilgi kaynağı olacaktır ve hemen bir
hastanenin acil servis ya da doktor aranmalıdır. İlk yardım sadece ve
sadece "İLK TEPKİDİR" de denebilir ve tıbbi yardımın
yerini hiçbir zaman alamaz.
Peptisid
Zehilenmesinde İlk Yardım
- İlk yardım talimatı
olarak zehirlenmenin neden olduğu ilaçın etiketini ya da kabını yanınızda
bulundurulması.
- Kimyasal ilaç
uygulaması yapan ya da bulunduran kişilerin hastane açil servis numaralarını
herzaman hazır bulundurması.
- Gerekli olan
tüm ilk yardım kitlerini hazır bulundurulması.
- Devamlı olarak
temiz su ya da kaynağı bulundurulması. Aşırı acil durumlarda peptisidlerin
sulandırılması ya da uzaklaştırılması için temiz suya ihtiyaç duyulabilir.
Oral ya da dermal bir maruz kalma söz konusu ise, ilk amaç çoğunlukla
peptisidi sulandırmak ve absorbsiyonu engellemektir. Solunum yolu
ile zehirlenme ortaya çıktı ise, hastayı hemen temiz hava bulunan
bir ortama alın.
- Bilinçsiz bir
insana ağız yolu ile herhangi bir şey vermeyin. Suni solunumun uygun
tekniklerine yatkın olun ya da bilgi sahibi olun; bir insanın solunum
alması durdu ya da zayıfladı ise suni solunuma ihtiyaç duyulabilir.
İlk yardım uygularken ya da kapalı alanlardan zehirlenen hasta uzaklaştırılırken,
peptiside maruz kalma durumu ile karşılaşılırsa, uygun koruyucu elbise
ve ekipmanları giydiğinizden emin olun. Bazı zehirlerin bir kez solunumu
bile bir insanın kaldırabileceğinden fazla olabilidiğini unutmayın.
Başa
Dön
Spesifik
ilk yardım talimatı
Zehirlenme
ile ilgilenecek tek insan siz iseniz, aşağıdaki maddeleri uygulayın.
- BİR- Zehirlenen
insanın nefes alıp almadığını kontrol edin, eğer almıyorsa suni tenefüs
uygulayın.
- İKİ- Zehirlenen
insanının üzerinden ilaçı uzaklaştırmaya çalışın, elbisesini çıkarın,
yıkayın ve bunları yaparken çok hızlı davranın.
- ÜÇ- Doktor
ya da bir hastaneye telofon edin.
Zehirlenme
ile ilgilenen insan sayısı fazla ise, aşağıdaki maddeleri uygulayın.
- Bir kişi zehirlenen
insanın nefes alıp almadığını kontrol etmeli. Eğer solunum yapamıyorsa
süni tenefüs uygulayın ve bulaşmayı aza indirmek için üzerini çok
hızlı bir şekilde temizleyin.
- Başka biri hemen
doktor ya da hastane acil servisini aramalı ve daha sonra hastanın
temizlenmesine yardım etmelidir.
- Peptisit deri
ya da elbise üzerine dökülmüş ise, bulaşma olan deriyi bol su ve sabun
ile temizlenmeli, bulaşık elbiseler ise hemen değiştirilmelidir.
- Derideki bulaşık
olan ilacı uzaklaştırırken fazla tahrişten kaçınmalı, çünkü ilaçın
deriye nufusunu arttırabilirsiniz. Etkilenen alanın bol su ile devamlı
bir şekilde yıkayın. Daha sonra ilaç dökülen alan yavaşca pansuman
yapar gibi kurutulmalı ve gerek duyulursa bu alan gevşek bir şekilde
yara bandı ile sarılır.
- Deri yanması
ortaya çıkmışsa, temiz, gevşek ve yumuşak bir bez ile yarayı kapatın.
Tibbi olarak yetkili birisi gerek görmedikçe, etkilenen alana herhangi
bir şey (krem, pudra, ya da benzeri bir şey) sürmeyin.
- Bulaşma olan
elbise tekrar kullanmamak üzere yok etmek en iyi işlemdir, fakat tekrar
kullanılacaksa tekrar kullanmadan önce iyice yıkanmalıdır. Yıkanacak
olan bulaşık elbiseleri farklı bir yerde tutun ve diğer elbiselerden
ayrı yıkama yapın.
- Peptisid göze
kaçmış ise, göz kapaklarını açık tutun ve hemen temiz akan bir su
ile yavaşca yıkayın. Herhangi bir doktor müdahalesi olmadan yıkama
suyuna hiçbir şey ilave etmeyin ve 15 dak. aralıklar ile yıkamaya
devam edin. Göz kapaklarının altındaki ilaç kalıntılarınıda uzaklaştırmak
için su ile püskürtme yapın. Daha sonra gözü temiz bir bez ile kapatın
ve hemen tibi müdahale yapılması için işlemleri başlatın.
- Eğer peptisid
solunum yolu ile alındı ise, zehirlenen kişiyi hemen temiz ve açık
olan hava ortamına taşıyın, hastayı yürütmemeye gayret gösterin.
- Hastayı yere
uzatın ve elbiselerini gevşetin. Hastayı sıcak ve sabit tutun.
- Hastada çırpınma
söz konusu ise, nefes alıp almadığını kontrol edin ve başını herhangi
bir yere çarpmasını engelleyein. Hastanın nefes almasını kolaylaştırmak
için çenesini yukarı doğru tutun.Solunum durmuş ya da düzensiz ise,
suni solunum uygulayın. Uygun koruyucu alet ve elbiseler giymiyorsanız,
kapalı alanlarda olan hastayı kurtarmaya çalışmayın.
- Eğer peptisd
yutuldu ise, verilecek en önemli karar hastanın kusturulması ya da
kusturulmamasıdır. Karar hemen ve ani olarak verilmelidir, hastanın
yaşamı bu karara bağlı olabilir. Eğer elinizde spesifik ya da ilaça
ait bir kullanama kılavuzu varsa hemen onu uygulayın. Petisid ağıza
alındı, fakat yutulmadı ise ağız bol su ile yıkanmalıdır. Peptisid
yutuldu ise hızlı olmaktan devamlı kaçınılmalı, eğer hasta bilivçsiz
ya da baygın ise ASLA kustutulmamalıdır. Kusturmaya çalışırken
hastayı boğarak öldürebilirsiniz.
- Hasta eğer petrol
ürünlerini yuttu ise (kerosene, gaz, yağ , EC pesticides) hastane,
doktor ya da özel kullanma kılavuzu uygulamaları hariç, asla hastayı
kusturmayın. Bir çok peptisid emülsüyon konsatrasyonlarına yaralansın
diye petrol ürünlerinde çözülür ve formüle edilir. Peptisid etiketleri
üzerinde EC harfleri ya "Emülsüyon konsantrasyonu (Emulsifiable
Concentrate)" kelimeleri herhangi bir tıbbi müdahale olmadan
hastanın kusturulmamasını ikaz eden işaretlerdir.
- İçine çekilen
petrol ürünleri cidi solunum rahatsızlıklarına neden olabilir. Eger
hastanın sulandırılmış solusyonu yuttuğundan eminseniz hemen hastayı
kusturabilirsiniz.
- Hasta korozyona
(aşınmaya) neden olan çok güçlü asitli ya da alkali ilaçları yuttu
ise onları asla kusturmayın. Bu tür ilaçlar yutarken olduğu gibi kusturularak
da çıkarılmaya çalışılırsa ağız ve boğaz yollarını tekrar yakmış oluruz.
Hastanın ne tür bir etkili madde ile zehirlendiğini öğrenin. Hasta
şiddetli açı içeisinde olur ve aşırı ağız ve boğaz açısı duyabilir.
Kullanılan peptisidler çounlukla korosyona neden olmaz, fakat ev defenfektantları
(tuz ruhu, hipoklorid gibi) ve bazı çimlenmeyi engelleyici ilaçlar
(germisid) bu katagoriye girmemektedir. Böyle durumlarda en iyi ilk
yardım mümkün olduğu kadar hızlı bir şekilde zehirin sulandırılmasıdır.
Asit ve alkaliler için hastaya bol miktarda su ve sütlü yiyecekler
verin. Geçiktirmeksizin hastayı hastaneye kaldırmek çok önemlidir.
Başa
Dön
Asitleri
notrülize etmek için,
Kusma
nasıl teşvik edilir
- Hasta hastaneye
kaldırılmadan önce ilk yardım önlemi olarak kusma teşvik edilir. Hastayı
kusturacağım diye çok fazla zaman kaybetmeyin.
- Hastanın akçiğerlerinin
ve, diğer organların ın fazla zarar görmesini ve kusmayı engelleyecek
şekilde öne doğru dizleri üzerine çökmesinden ve yan yatıp yatmadığından
emin olun.
- İlk olarak hastanın
aldığı zehiri sulandırmak için en az iki bardak su içirin. Karbonatlı
içeçekleri kullanmayın.
- Mümkünse ve elde
de mevcut ise kusturma surublarını (ipeca) kullanın, Böyle ilaçları
eczanelerde bulmak mümkündür.
- Eğer herhangi
bir kusturma şurubu elinizde yoksa, kaşık ya da parmaklarınızı hastanın
boğazına bastırarak hastanın kusmasını sağlayın. Keskin ve ucu sivri
bir şey kullanmayın. Ayrıca kusmayı sağlamak için tuzlu su kullanmayın.
- Hasta kustuktan
sonra kusmuktan biraz yanınıza alın, belki doktor bunun kimyasal analizini
isteyebilir.
- Hasta kusturulduktan
sonra, hastaya su içerisinde aktif kömürden 2-4 kaşık verin. Aktif
kömür bir çok zehiri absorbe etme özelliğine sahiptir. Eczanelerde
bunu bulmak mümkün olabilir ve bunlar aynı zamanda dökülen peptisdleri
temizlemek içinde kullanılmaktadır. Kusturma şurupları ile aktif kömürü
aynı anda hastaya vermeyin, çünkü kusmadan önce zehir aktif kömüre
bağlanmakta ve deaktife olmaktadır.
Peptisidlerin
Emniyetli Bir Şekilde Kullanımı
- Etiketleri devamlı
okuyun!..
- Peptisidleri
sadece gerek duyulduğunda, etiketleri üzerinde verilen ürünlere ve
diğer kullanımlara sadece tavsiye edilen doz ve uygulama zamanlarında
kullanın. Doğru kullanım kimyasalın ürün ve hayvanlardaki kalıntı
oranlarının kanunlarda belirtilen miktarı aşmaması sağlamak için zorunludur.
- Petisidleri kullanmadan
önce peptisid düzenleme ve uygulama kanunlarına yatkın olduğunuzdan
emin olun.
- Ürüne ve hayvanlara
zarar veren toz ve spreylerin sürüklenmesinden ve belli noktalarda
aşırı birikmelerinden kaçının.
- Kapalı alanlarda
ilaçlama yapılıyorsa fan ya da sulama su tanklarını kapatın.
- Arı kovanlarını
koruma altına alın.
- Kendinizi ve
diğerlerini korumak için, etiketlerde belirtilen emniyetli kullanım
talimatlarını uygulayın.
- Emniyetli peptisid
kullanımı için genel kuralları bilin ve gözlemleyin ve kullanılan
peptisidin tarihini, zamanını, yerini, ve miktarını edvamlı kayıt
altında tutun.
- Peptisid de verilen
talimatlara göre koruyucu giysiler ve ekipmanlar kullanın. İlaçlama
yaparken, asla bir şey yemeyin, içmeyin ve sigara kullanmayın.
- Spray materyallerinin
deri ve giysilere dökülmesinden kaçının. Böyle bir kaza meydana gelirse,
hemen sabun ve su ile yıkayın. İstenilmeyen alanlar üzerine ilaçın
sürüklenmemesine (rüzgar ile) veya birikmemesine dikkat edin. Bu duruma
spreylerden ziyade toz ilaçlar neden olur.
- Peptisid uygulaması
bittikten sonra banyo yapın ve elbiselerinizi temizleri ile değiştirin.
Peptisid uygulamasından sonra uygulama yaptığınız sırada giydiğiniz
elbiseleri ayrı olarak yıkayın ve yıkanıncaya kaar diğer elbiselerden
farklı yerlerde tutun. Bu tür elbiseleri yıkarken de çok dikkatli
davaranın.
Peptisidlerin
Depolanması
- Peptisidleri,
temiz, serin ve iyi havalanan yerlerde depolayın.
- Çoçukların ve
eğitimsiz insanların girişini engellemek için devamlı kilitli tutun.
- İlaç depolarına
uyarıcı bir yazı yazabilirsiniz.
- Emülsiyon tipinde
olan materyalleri donmaktan koruyun. Donma sonucunda emulsiyon ilaçlar
etkinliğini kaybeder ve muhtemelen bitkilerde yanıklara sebep olabilir.
- Peptisidler ile
herbisidleri aynı depolarda depolanmaktan mümkün mertebe kaçının ya
da bulaşma olmamasına azami dikkat gösterin.
- Gıdaların, suyun,
gübrelerin ya da peptisidlerden koruyucu elbiselerin ve aletlerin
bulaşabileceği yerlerde peptisidleri depolamayın.
- Peptisidleri
orijinal kaplarında ve kapakları iyice kapatılmış şekilde depolayın.
- Sızıntı olup
olamadığına görmek için ilaç kaplarını sık sık kontrol edin.
- Dökülen ilaç
varsa hızlı ve uygun şekilde temizleyin.
- Kırılmış ya da
zarar görmüş peptisid kaplarını uygun ve emniyetli bir konuma uzaklaştırın
ve yok edin.
- Kimyasalların
sayım çizelgesini muhafaza ediniz. Her kabın satın alınma yılını işaretleyin.
- Etiketleri asla
uzaklaştırmayın.
- Bölgenize ait
itfaiyenin telofon numaralarını depolarda bulundurun.
- Spesifik ilaç
depolanması için etiketki talimataları okuyun ve tatbik edin.
Peptisidlerin
Yok Edilmesi
- Bir sezonda ihtiyaç
duyduğunuz miktarda mateyal satın alınarak bozulma ve yok etme problemlerin
mümkün mertebe kaçının. Stok yığıntıları yapmayın.
- Peptisid kaplarında
etiket üzerindeki yok etme talimatalarını uygulayın.Etiketi
dikkatli bir şekilde okuyun.
- Peptisid artıklarını
ve kaplarını yok etmek için uygun ve emin olduğunuz aletleri kullanın.
- Belirli bir uygulama
için sadece ihtiyaç duyulan peptisid miktarını karıştırın. Çok fazla
miktarda karışım hazırlanmışsa, etiketde listelen ürünlerin birine
tavsiye edilen oranlarda uygulama yapılarak uzaklaştırma işlemi en
iyi işlemdir.
- Petisidleri ve
yıkama artıklarını kesinlikle yere ya da lavabo, tuvalet ya da benzeri
yerlere dökmeyin.
- Basınçlı yıkama
ya da üç aşamalı yıkama sistemleri kullanın, kullanılan yıkama sularını
sprey tanklarında biriktirin. Metal, plastik veya cam kaplar ve diğer
kullanılan malzemeler su kaynaklarından ve yerleşim yerkerinden en
az 150 m uzakta bir yerde 50 cm derinliğe gömülmelidir.
- Tuzlu toprak
alanlarına ilaç artıklarını ya da kaplarını gömme için uygundur.
- Yanabilir kaplar
etiketde belirtildiği şekilde yakılabilir. Yakma işlemi çıkan dumanın
insanlara zararını engellemek için yerleşim alanlarından uzakta yapılmalıdır.
Dumandan kaçının, toksik bir buharlaşmaya sahip olabilir ve külleri
ise belirtildiği şekilde bir yere gömün.
- Metal kapları
geriye dönüşümlü ise uygun şekilde şirkete gönderilmelidir.
- Peptisidleri
yok etmeden önce, ülkemizde maalesef yok, lokal olarak temizleme bölümlerini
kontrol edin. Bazı petisidlerin yok edilmesi zor ve özel işlemer gerektirebilir.
- Hiçbir şekilde
peptisid için kullanılan kapları başka amaçlar için kullanmayın.
- Peptisidlerin
yok edilmesi ve ellenmesinden sonra yıkanın ya da bol su ile temas
halinde olan ellerini ve yüzünüzü yıkayın.
Başa
Dön
|